PARK PROWINCJONALNY SILENT LAKE, ONTARIO. BIWAKOWANIE WE WRZEŚNIU 2021 ROKU

Miasteczko Lakefield i tablica upamiętniająca Suzanna Moodie

W drodze do parku zatrzymałem się w malowniczym i historycznym miasteczku Lakefield, a następnie udałem się na teren dawnej farmy Susanny Moodie, znanej pisarki kanadyjskiej (nawiasem mówiąc, bardzo bliscy krewni Catherine mieszkają w pobliżu farmy, na Moodie Drive).

Tablica w miasteczku Lakefield upamiętniająca miejsce, gdzie znajdowała się farma Suzanny Moodie, o której tak pięknie pisała w swoich książkach

Jadąc na północ drogą nr 28, zauważyłem tablicę upamiętniająca eksplozję dynamitu w 1885 r. [N 44° 22.151 W 078° 13.454]:

EKSPLOZJA DYNAMITU W 1885 ROKU

Czwartego września 1885 roku James Simmons i George Morton transportowali wozem konnym, wzmocnionym stalowymi obręczami, dynamit z Tweed do Burleigh Falls w Ontario. Dynamit miał zostać użyty przy budowie śluzy Trent-Severn w Burleigh Falls. Obaj mężczyźni zatrzymali się na noc w hotelu w Indian River w Ontario i następnego dnia udali się w kierunku Burleigh Falls drogą Douro-Otonabee Township i obecną drogą nr 28. Około godziny 9:45 rano mieszkańcy okolicy usłyszeli potężny wybuch dynamitu na autostradzie 28, około 4,1 km na północ od drogi County Rd # 4.

Nigdy więcej nie widziano Mortona i Simmonsa. W miejscu eksplozji znaleziono kratery głębokie na dziesięć stóp (3 metry), a konie i wóz znajdowały się 50 stóp po każdej stronie kraterów. Pozostały tylko fragmenty ludzi, koni i wozu „zniekształcone i nie dające się opisać”. Kawałki drewna i stali z konnego wozu znaleziono w odległości 100 do 200 jardów.

Wybuch był słyszalny w Lakefield i w odleglejszych miejscach, w tym w Peterborough, Warszawie (tej w Ontario, NIE w Polsce!), Young's Point i Madoc. Wkrótce wokół miejsca wybuchu zgromadziły się duże tłumy, niektórzy szukali szczątków ofiar.

Park Silent Lake Provincial Park w Ontario, miejsce biwakowe nr 40

Po przybyciu do parku Silent Lake (Ciche Jezioro) rozbiłem namiot na miejscu biwakowym nr 40 [N44° 55.067' W78° 03.326']. Okazało się, że byłem jedyną osobą na całym kempingu i pozostałe miejsca wokoło mnie były puste. Dopiero w weekend w parku zrobiło się tłoczno. Jednak zawsze park Silent Lake pozostawał bardzo CICHY!

Park Silent Lake Provincial Park w Ontario. Na miejscu biwakowym nr 40 w 2009 roku

Na tym miejscu biwakowałem w 2009 roku wraz z kilkoma znajomymi z grupy MeetUp. Było to dobre miejsce, a poza tym znajdowała się tu duża skała, przy której zrobiłem wówczas kilka zdjęć. Postanowiłem i tym razem zrobić podobne zdjęcia – myślę, że o ile skała niewiele się zmieniła od tamtego czasu, to ja tak!

Park Silent Lake Provincial Park w Ontario. Na miejscu biwakowym nr 40 w 2021 roku

Pogoda była idealna i nadal nie było komarów, pomimo że wokoło znajdowało się mnóstwo podmokłych obszarów. Zauważyłem też sporo różnego rodzajów grzybów. Z łatwością zidentyfikowałem przepiękny, kolorowy „Chicken Mushroom” (Laetiporus Murill, żółciak) oraz „Oyster Mushrooms” (Pleurotus, boczniak).

Oyster Mushroom

Oba rosły na drzewach i były jadalne, ale rzadko kiedy decyduję się na konsumpcję żółciaków—o wiele bardziej wolę je podziwiać rosnące w lesie i robić im zdjęcia! Poza licznymi wiewiórkami ziemnymi nie spotkałem szopów praczy ani lisów. Powiedziano mi, że w tym roku parę razy pojawiały się czarne niedźwiadki wzdłuż parkowych szlaków, ale nie na miejscach kempingowych. Kilkakrotnie widziałem Blue Jays (sójki błękitne), które z ciekawością mnie obserwowały, ale szybko odlatywały.

Chicken Mushroom, żółciak

W nocy czasami można było odebrać odległe nawoływania Loons (nurów), ale częściej słychać było bardzo charakterystyczne odgłosy Barred Own (puszczyk kreskowany). Jednej nocy puszczyk musiał znajdować się zaledwie kilka metrów od namiotu, ponieważ jego pohukiwania były tak głośne (i dla nowicjuszy prawdopodobnie również przerażające), że i mnie postawiły na nogi. Chociaż przez lata próbowałem zobaczyć puszczyka, kierując się ich nawoływaniami, nigdy mi się to przedtem nie udawało. Kiedy szedłem nocą drogą w parku, zobaczyłem jakiś ruch między drzewami - to właśnie puszczyk przelatywał bezszelestnie z jednego drzewa na drugie. Zaświeciłem latarką — i dojrzałem go na gałęzi drzewa! Udało mi się nawet zrobić kilka (nieostrych) zdjęć.

Puszczyk Kreskowany

Sprzedawane w parkach drzewo na ognisko było dość drogie. Na szczęście w zeszłym roku znalazłem punkt sprzedaży drzewa w Bancroft [N45° 05.374' W77° 52.555'], gdzie można było go nabyć znacznie taniej i przywoziłem go tak dużo, że każdej nocy mogłem siedzieć przy ognisku do północy lub nawet później.

Samoobsługowy punkt sprzedaży drzewa-pieniądze wrzucało się do skrzyneczki

Mogłem co noc palić długo ognisko!

Podczas pobytu w parkach zawsze lubię wybierać się na przejażdżki różnymi drogami, często w zalesionych i dzikich terenach. Jednego dnia pojechałem drogą nr 28 na południe do miasteczka Apsley, potem pojechałem na wschód drogą nr 620, docierając do wioski Coe Hill, początkowo zamieszkałej przez górników i drwali, a także rolników.

Old Hastings Mercantile and Gallery w Ormsby

W 1884 r. zbudowano trasę kolejową do osady Ormsby, gdzie znajdowały się nowo otwarte kopalnie rudy żelaza—i właśnie teraz dotarłem do tejże osady. Kiedyś znajdowały się w niej 2 hotele, 2 sklepy, 2 kościoły i szkoła, a gdy do Ormsby dotarła kolej w 1893 roku, zamieszkiwało w niej 225 mieszkańców. Dziś posiada jedynie 20 mieszkańców i jest uważana za „Miasto duchów”. Główne „skrzyżowanie” tej osady stanowiły droga nr 620 i droga kolonizacyjna Old Hastings. Pobliska historyczna tablica zawierała następujące informacje:

DROGA HASTINGS

Droga ta została zapoczątkowana w 1854 roku jako część sieci „Dróg Kolonizacyjnych” planowanych przez rząd w celu otwarcia południowego skraju Tarczy Prekambryjskiej dla osadnictwa. Pod nadzorem Roberta Birda budowa rozpoczęła się na północnej granicy Madoc Township i w ciągu roku 40 mil letniej drogi została zbudowana na północ do miejsca w pobliżu dzisiejszego miasta Bancroft. Po ukończeniu budowy droga miała około 100 mil (160 km) długości. Nieodpłatne parcele wzdłuż jej przebiegu zostały szybko zagospodarowane, ale ubogie gleby uniemożliwiły rozwój dobrze prosperującej osady rolniczej. Po wyrębie lasów skończyło się drzewo i zamknęły się tartaki, skończyło się też źródło zatrudnienia dla wielu mieszkańców oraz możliwość handlu z ludźmi zatrudnionymi w przemyśle drzewnym. W rezultacie osadnicy porzucili swoje gospodarstwa, a droga wyszła z użycia.

Na skrzyżowaniu tych dwóch dróg znajdowała się galeria Old Hastings Mercantile and Gallery

Planowałem pojechać drogą Hastings, ale z powodu remontu mostu była chwilowo nieprzejezdna. Z powrotem pojechałem drogą nr 62 na północ do Bancroft, a potem znowu drogą nr 28 na południe do parku.

W Ormsby, w miejscu głównego skrzyżowania dróg, znajdował się sklep i galeria, „Old Hastings Mercantile and Gallery”, mieszczący się w dawnym sklepie „Ormsby General Store”, którego właścicielami byli Lillian Oakley Pattison i Gary Pattison [44°52 '53.4"N 77°45'01.1"W / 44.881488, -77.750297].

Płyta CD z pięknymi nagraniami w wykonaniu Lillian Oakley

Lillian Oakley spotkałem kilkakrotnie w Wilnie w Ontario, gdzie prowadziła „Wilno Art Gallery” (Wileńską Galerię Rzemiosła). Około 19 lat temu, będąc w jej galerii, urzekła mnie muzyka, która akurat leciała w sklepie – okazało się, że płyta nosiła tytuł „Seasoning” i to właśnie Lillian była wokalistką! Od razu ją kupiłem i od tamtej pory regularnie słucham tej spokojnej i naprawdę przyjemnej muzyki – parafrazując jeden z utworów zespołu ABBA, powinienem powiedzieć: „Thank you for the music!”

Gary Pattison jest również bardzo utalentowanym muzykiem i gra na waltorni w czołowych kanadyjskich orkiestrach. Chociaż nie potrafię grać na żadnym instrumencie (próbowałem się uczyć, ale moje postępy były minimalne), uwielbiam słuchać muzyki! To była wielka przyjemność porozmawiać z Garym o jego osiągnięciach, grze na waltorni, ogólnie o muzyce i oczywiście o samej galerii.

Galeria składała się z 11 pokoi, z których każdy posiadał specyficzne produkty. Eksploracja pokoi przypominała zwiedzanie muzeum historii! Szczególnie zafascynowały mnie stare plakaty i pocztówki, książki, obrazy, ozdoby wiejskie i świąteczne, unikatowe ubrania, ceramika, szkło, sosy, przyprawy, dżemy i tysiące innych oryginalnych przedmiotów. Był nawet mały pokój specjalnie zrobiony dla dzieci!

Z pewnością Old Hastings Mercantile and Gallery to perełka, którą warto odwiedzić podczas podróży po okolicy – zapewne wizyta będzie niezapomnianym przeżyciem! I oczywiście po spotkaniu się z Garym i Lillian można się pochwalić, że osobiście poznało się 10% rezydentów Ormsby!

Eagle’s Nest Park & Lookout w Bancroft. Eagle’s Nest (Orle Gniazdo / Migizi Wazoson).

Kolejnym miejscem wartym odwiedzenia jest Eagle’s Nest Park & Lookout w Bancroft. Eagle’s Nest (Orle Gniazdo / Migizi Wazoson) to szczególne i święte miejsce dla ludu Algonquin. Według tablic interpretacyjnych, orły zamieszkiwały na szczytach wzgórz, z których rozciągał się widok na rzekę York, zarówno w sensie duchowym, jak i fizycznym. Orły były świętością dla Algonquin i wierzono, że zanoszą modlitwy do Stwórcy i krainy duchów.

Widok z Eagle’s Nest Park & Lookout w Bancroft. Można też dostrzec niezmiernie popularną kawiarnię kanadyjską Tim Horton's oraz kolejkę samochodów

Z powodu topnienia pokrywy lodowej Laurentide, tysiące lat temu cała dolina widziana ze szczytu Eagle’s Nest była wypełniona wodą, a wierzchołki wzgórz były tylko wysepkami wystającymi z bardzo głębokiej wody znanej jako Shawashkong Basin (Kotlina Shawashkong). Rzeka York, którą można zobaczyć poniżej, stanowi jedyną pozostałość po masywnych polodowcowych odwodnieniach z czasów starożytnych.

Widok z Eagle’s Nest Park & Lookout w Bancroft. Można też dostrzec kilka orłów samolotów na małym lotnisku

Do parkingu Eagle’s Nest prowadzi dobra, ale stroma asfaltowa droga, a także z parkingów wiedzie kilka szlaków pieszych. Dotarcie do punktu widokowego zajmuje około 6 minut. Widok z pewnością zapiera dech w piersiach! Niestety, zamiast Indian Algonquin pływających na kanu i biwakujących na tych terenach, można zobaczyć kawiarnie Tim’s Horton i małe lotnisko… Pewnie jesienią widok musi być spektakularny! Jeśli chodzi o orły, widywano je do 1918 roku, kiedy młody człowiek zastrzelił amerykańskiego orła…

Widok z Eagle’s Nest Park & Lookout w Bancroft

Na szczycie Eagle’s Nest znajduje się również drewniany krzyż. Napis na granitowej tablicy mówi, że krzyż został poświęcony przez czcigodną Pauline M. McGibbon, zastępcę gubernatora w Ontario, z okazji stulecia międzywyznaniowego zgromadzenia kościelnego w Bancroft, 5 sierpnia 1979 r.

Galeria West Wind Gallery & Gifts w Bancroft. Na zdjęciu widać komplet garnuszków z malunkami Grupy Siedmiu i Toma Thompson'a

Odwiedziłem także galerię West Wind Gallery & Gifts w Bancroft, pełną oryginalnych i niepowtarzalnych prezentów i pamiątek. Szczególnie spodobał mi się zestaw 4 filiżanek z obrazami Grupy Siedmiu, które z pewnością mogą stanowić idealny prezent na każdą okazję.

Jeżeli będzie ognisko-licz na mnie!

Będąc w Bancroft, przypadkowo wstąpiłem do galerii o nazwie „A Place for the Arts” i byłem zaskoczony pięknymi obrazami i innymi niezwykłymi dziełami sztuki! Rozmawiałem również z pracownicą, która okazała się bardzo pomocna i udzieliła mi wielu przydatnych informacji. Żałuję, że nie mogłem spędzić więcej czasu w tym niezwykłym miejscu. Kiedy ponownie przyjadę do Bancroft, z pewnością ją odwiedzę.

St. George's Cemetery (Cmentarz Św. Jerzego)

Przed wyjazdem czytałem, że znajdujący się niedaleko Bancroft park Egan Chutes Provincial Park posiada niezmiernie malownicze wodospady i bystrzyny. Planowałem go odwiedzić w 2020 roku, jednak deszczowa pogoda sprawiła, że moje plany uległy zmianie, toteż postanowiłem tam się udać w tym roku.

St. George's Cemetery (Cmentarz Św. Jerzego)

Gdy próbowałem wprowadzić lokację tego parku do mojego samochodowego Garmin GPS, okazało się, że park Egan Chutes był już fabrycznie wprowadzony i wystarczyło nacisnąć „Go”. Po przejechaniu drogą nr 62 skręciłem w wąską drogę Old L’Amble Road i rzeczywiście był tam parking, mała plaża, przystań i maleńka tama, ale żadnych wodospadów lub bystrzyn nie dostrzegłem! Jeszcze raz spojrzałem na mój GPS, na papierową mapę i natychmiast zdałem sobie sprawę, że lokalizacja podana przez GPS była NIEPRAWIDŁOWA, a park Egan Chutes znajdował się bardziej na północ, na drodze nr 28, około 25 km od tego miejsca! Nie ma złego, co by na dobre nie wyszło— zauważyłem przy drodze stare cmentarzysko, St. George's Cemetery (Cmentarz Św. Jerzego) i przez pół godziny po nim chodziłem. Inskrypcje na nagrobkach wskazywały, że pochówki odbywały się od około 1860 do 1920 roku.

St. George's Cemetery (Cmentarz Św. Jerzego)

Po zrobieniu kilku zdjęć na cmentarzu zaprogramowałem GPS na rzeczywiste położenie parku Egan Chutes i tamże się skierowałem. Niestety, będąc już na drodze nr 28, nie byłem w stanie ustalić, w którą boczną drogę powinienem skręcić, aby dostać się do parku. W końcu zawróciłem i znowu szukałem jakichkolwiek znaków. Co prawda w kierunku parku prowadziło kilka bocznych dróg, ale nie było tam żadnych strzałek czy tabliczek informacyjnych. Po dłuższej jeździe postanowiłem wrócić do parku Silent Lake, ponieważ robiło się późno. (Tu pragnę dodać, że rzeczywista droga prowadząca do parku znajduje się na północ od drogi nr 28, na zachód od mostu nad potokiem L'Amable Creek: 45°04'01.3"N 77°44'11.1"W / 45.067021, -77.736423).

St. George's Cemetery (Cmentarz Św. Jerzego)

Oczywiście byłem bardzo rozczarowany — czy administracja parku nie mogłąby umieścić prostego szyldu? Zwykle jest ustawionych wiele znaków informacyjnych wzdłuż dróg. Zastanawiałem, czy przypadkiem ktoś celowo usuwał takie znaki, aby uniemożliwić turystom odwiedzanie parku… Nota bene, park odwiedziłem w 2022 r., i opisałem w moim innym blogu).

W drodze do domu postanowiłem ponownie odwiedzić wyjątkowe, jedyne w swoim rodzaju miejsce, gdzie można nabyć niesamowicie oryginalne i unikalne wyroby indiańskie, jak też spędzić kilka godzin, podziwiając kunszt i artyzm rdzennej ludności Kanady: Whetung Ojibwa Art and Craft Gallery (Galerię Sztuki i Rzemiosła Whetung Ojibwa) [44°27'44.5"N 78°22'18.6 "W/44.462371, -78.371832].

Galeria Whetung Ojibwa Art and Craft Gallery, położona nad jeziorem Curve First Nation, oferuje zdumiewający asortyment rodzimego rękodzieła — biżuterię, mokasyny, maski, rzeźby, obrazy, łapacze snów, rzeźby, kubki, kalendarze, pocztówki i wiele innych przepięknych wyrobów! Wszystkie przedmioty są rzeczywiście wyjątkowe i mogą stanowić idealny prezent lub pamiątkę, którą można podarować każdemu - od przyjaciół po głowy państw! Zwiedzanie tej galerii przypomina zwiedzanie fascynującego muzeum. Niestety śpieszyłem się i spędziłem w niej niecałą godzinę, ale mimo to udało mi się kupić bardzo oryginalne kartki pocztowe, kalendarze i kubki przedstawiające malunki Norvala Morrisseau, Maxine Noel, Ricka Beavera i Benjamina Chee Chee. Jedna z moich znajomych obchodziła w październiku 2021 r. swoje setne urodziny i właśnie znalazłem idealną kartkę na tą wyjątkową rocznicę.

Szczególnie uwielbiam sztukę Benjamina Chee Chee (1944-1977), ponieważ jest niezmiernie prosta i minimalistyczna, a jednocześnie przepiękna i klarowna! Około 10 lat temu, będąc w regionie Temagami w Ontario, popłynęliśmy na Bear Island (Wyspę Niedźwiedzią) i odwiedziliśmy studio, w którym kiedyś pracował Benjamin Chee Chee.

Jednym z artystów, których prace znajdują się w galerii, jest Freddy Taylor. Ma on tam zarezerwowany kącik i zwykle przychodzi do galerii trzy dni w tygodniu i wtedy tworzy swoje malunki. Ma 76 lat i jak powiedział w niedawnym (czerwiec 2021 roku) wywiadzie dla radia CBC, „malarstwo przywróciło cel jego życiu, pozwalając mu na wyleczenie się z traumy, której doświadczył jako dziecko, uczęszczając przez 10 lat do indiańskiej szkoły rezydencjalnej w Ontario”. Bardzo chciałem go spotkać i z nim porozmawiać, ale niestety nie było go tego dnia w galerii.

Kącik twórczy Freddy Taylor'a

Blog in the English Language

More Photos

BIWAKOWANIE W PARKU PROWINCJONALNYM ARROWHEAD, ONTARIO. 30 SIERPNIA – 4 WRZEŚNIA 2021 ROKU

Dodatkowe Informacje:

Blog in English

More photos

Miejsce biwakowe nr 337. Na szczęście tylko wjazd zamienił się w małe jeziorka, samo miejsce było suche 

 

I ponownie przybyłem do parku Arrowhead! Miałem szczęście, że udało mi się zarezerwować miejsce nr 337 — przestronne, prywatne i ciche, a do tego prawie ‘bez-komarowe’. Około 20 metrów znajdowało się urwisko prowadzące do starorzecza, będącego niegdyś częścią rzeki Big East River (ponieważ jest to rzeka meandrująca, takich starorzeczy jest wszędzie pełno i ciągle tworzą się nowe, a stare z czasem zarastają). 

 Miejsce było rozległe i prywatne

Od razu zaprzyjaźniłem się z bardzo sympatyczną wiewióreczką ziemną, dość oswojoną i (jak zwykle) ciągle głodną. Już po paru godzinach skakała po stole i po mnie, szukając jedzenia. Niektórzy nie lubią tych sympatycznych stworzonek, ale ja zawsze lubiłem ich towarzystwo, nawet jeśli było czasami dokuczliwe. Sądząc po ogromnych kałużach wokoło miejsca biwakowego, przed moim przyjazdem musiało mocno padać—mimo wszystko nie widziałem żadnych grzybów – kolejna zagadka natury! Dlaczego grzyby nie wyrosły po deszczach, w miejscach najlepszych grzybobrań?

 Miejsce biwakowe  nr 254, na którym biwakowaliśmy w 2020 roku.  Dobrze, iż wtedy nie padało!

 

Podczas mojego pobytu kilka razy w nocy lało jak z cebra. Namiot Eureka po raz kolejny okazał się w pełni wodoodporny. Przed wjazdem na miejsce utworzyła się ogromna kałuża i gdy wybierałem się z tego miejsca na spacer, musiałem skorzystać z innej ścieżki. To jednak nic w porównaniu z tym, co zobaczyłem na miejscu biwakowym numer 254, na którym biwakowaliśmy z kolegą Guy w 2020 roku: co najmniej połowa jego powierzchni została zalana, w tym ta część, na której rozstawiliśmy namioty! Nawet nie zdawaliśmy sobie sprawy, jakie mieliśmy szczęście, bo podczas naszego pobytu ani razu nie padało. Odwiedziłem też kempingi nr 223 i 224, na których biwakowałem w 2001, 2002 i 2006 roku. Niestety zniknęły, a raczej zamieniły się w tzw. „Zadaszone Noclegi” (postawiono na nich małe chatki) – prawdopodobnie park mógł zarobić więcej na ich wynajmie, zresztą cieszyły się powodzeniem. Cóż, kilka lat temu w Parku Bon Echo zbudowano też kilka estetycznych chatek z drewnianych bali na byłych kempingach grupowych. 

 Pomnik Tom Thomson w Huntsville, Ontario

Kilkakrotnie odwiedziłem też pobliskie miasteczko Huntsville — Patrizia, która przyjechała elektrycznym samochodem „Tesla”, szybko odkryła, że stacja ładowania Tesli znajduje się zaledwie 10 minut od parku, na parkingu sklepu „Metro” — ledwie skończyliśmy zakupy, jej samochód został wystarczająco naładowany! Po południu poszliśmy na mszę do kościoła w tym miasteczku.

 Jeden z obrazów w plenerze w Huntsville, Ontario

Byłem pod wrażeniem pokaźnych rozmiarów reprodukcji znanych obrazów bardzo znanej i cenionej Grupy Siedmiu i Toma Thomsona, umieszczonych na budynkach w różnych miejscach Huntsville. Ten, kto wpadł na ten pomysł, z pewnością zasługuje na brawa i gratulacje! Ta bezpłatna galeria na świeżym powietrzu była doskonałym sposobem na zaprezentowanie i promowanie niezmiernie ciekawych i kolorystycznych dzieł słynnych kanadyjskich artystów, którzy potrafili w unikalny i nowatorski sposób przedstawić kanadyjską przyrodę i krajobrazy. Nawet ci, którzy nie interesowali się sztuką i nie wstępowali do muzeów lub galerii, byli zmuszeni zapoznać się z twórczością tych artystów! Ponadto bardzo podobał mi się pomnik Toma Thomsona, odsłonięty w 2005 roku, na którym znajdował się również jeden z jego najsłynniejszych obrazów, „The West Wind”.

Jeden z obrazów w plenerze w Huntsville, Ontario

W 2002 roku, biwakując w Parku Arrowhead, dużo jeździłem samochodem po nierzadko wąskich i ustronny drogach, zwiedzając okolice. Jedna z takich przejażdżek zaprowadziła mnie do miasta Novar, na północ od parku, i wkrótce, jadąc drogą Maws Hill Road, dotarłem do farmy i wytwórni kanu, Northland Canoes (67 Maws Hill, Novar, ON P0A 1R0 ) – a minutę później spotkałem pana Alberta Maw, budowniczego owych kanu! Spędziłem sporo czasu rozmawiając z nim o kanu i ich budowaniu – zawsze fascynowały mnie estetyczne, drewniane kanu, a szczególnie podziwiałem tych, którzy potrafili je zbudować! Pan Maw powiedział, że w przeszłości robił ponad 100 kanu rocznie.

 Warsztat produkcji kanu p. Alberta Maw 

Podczas kolejnej wizyty w parku w 2006 roku ponownie odwiedziłem pana Maw. Gdy rozmawialiśmy, pojawił się jego sąsiad, pan N. Mieszkał kilka kilometrów od farmy p. Maw – do jego domu prowadziła prywatna, wąska droga leśna. Powiedział, że przez lata pracował w Toronto i po przejściu na emeryturę postanowił zamieszkać tutaj wraz z żoną. Ponieważ zimą droga była nieprzejezdna, specjalnym 6-kołowym pojazdem docierał do „cywilizacji”. Gdy powiedziałem mu, że lubię zbierać grzyby, zaprosił mnie na grzybobranie na swoją posesję i nawet znalazłem tam kilka grzybów jadalnych.

Tym razem, w 2021 roku, zdecydowałem się po raz kolejny odwiedzić pana Maw, a także złożyć wizytę jego sąsiadowi i wreszcie zobaczyć jego dom. Minąwszy farmę pana Maw, powoli jechałem leśną i dość wyboistą drogą, w końcu skręciłem w wąską alejkę i po minucie dotarłem do jego domu, otoczonego lasem, z widokiem na bardzo malownicze jezioro. Od razu zaczął szczekać piesek i wkrótce z domu wyszła kobieta. Szybko wyjaśniłem powód mojej nieoczekiwanej wizyty. Była żoną pana N. – a raczej wdową po nim – niestety, jej mąż zmarł na raka w 2014 roku. Porozmawialiśmy chwilę – powiedziałem jej, że chciałbym tak właśnie mieszkać, otoczony dziką przyrodą i zwierzętami (nadmieniła, że czasami czarne niedźwiedzie pojawiają się koło domu). Wiele osób przez lata mówi, że chcieliby wyjechać z miasta i przenieść się w bardziej odległe miejsca, ale tak naprawdę niewiele z nich to rzeczywiście czyni – cóż, państwo N. spełnili swoje marzenia! Tylko jeszcze jedna osoba zamieszkiwała nad tym jeziorem i jako że podjęła się zimą odśnieżać drogę, p. N. sprzedała 6-kołowy pojazd i mogła po prostu zimą jeździć po odśnieżonej drodze swoim pickupem.

Droga leśna

Pożegnawszy się z p. N., dojechałem do farmy pana Maw i poszedłem do jego domu. Miło było mi zobaczyć, że pomimo kilku niefortunnych wypadkach i wieku 86 lat, nadal był bardzo aktywny i zdrowy. Nie dość, że wciąż budował kanu, to jeszcze prowadził małą farmę, a nawet sprzedawał jajka. Pokazał OGROMNĄ cebulę, którą wyhodował w swoim ogrodzie! Opowiedział też o swojej rodzinie ze Szkocji, która pierwotnie się tu osiedliła – on się urodził w tym domu, jego posiadłość miała 1000 akrów, a synowie właśnie wycinali część drzew. Gdyby napisał krótką historię swojej rodziny i swojego życia, jestem pewien, że byłaby całkiem intrygująca!

Jak zwykle zabrałem ze sobą kilka książek do przeczytania. “The Untold Stories of 33 Men Buried in a Chilean Mine and the Miracle that Set Them Free” (polski tytuł „Ciemność)” autorstwa Hector Tobar zawierała bardzo szczegółowy opis wypadku górniczego w Chile i walkę o przetrwanie uwięzionych górników; okazała się ona całkiem interesującą lekturą. Następnie przeczytałem książkę, którą kupiłem dość dawno, „Es Cuba (To właśnie Kuba). Życie i miłość na nielegalnej wyspie” Lei Aschkenas. Ponieważ Kubę odwiedziłem 15 razy, ta książka była dla mnie bardzo absorbująca i niezmiernie bliska moim własnym przeżyciom w tym kraju. Nawiasem mówiąc, wyrażenie „Es Cuba” jest dość powszechnie używane w odniesieniu do istniejących na Kubie niespodziewanych problemów: jeśli w pokoju hotelowym nie ma ciepłej lub zimnej wody, jeśli jedzenie jest poniżej normy (lub go w ogóle nie ma), jeśli w hotelowej restauracji zabraknie piwa , wina lub whisky, jeżeli autobus się spóźnia lub w ogóle się nie pojawia – zamiast zastanawiać się, dlaczego dlaczego tak się stało i narzekać, po prostu najlepiej powiedzieć sobie, „Es Cuba” – to właśnie Kuba — co oznacza, że jest to normalne, bo na Kubie mało-co działa tak, jak powinno!

 Mural Tom Thomson'a w Huntsville, Ontario

 

Additional information: 

Blog in English

 

More photos

 

 

 Jeden z obrazów w plenerze w Huntsville, Ontario

 Leśna droga 

SPIS TREŚCI-INDEX-BLOGI W JĘZYKU POLSKIM (KANADA, USA I KUBA)

PARK GRUNDY LAKE, ONTARIO: NIEDŹWIADEK ZJADŁ MOJE ŚNIADANIE! 27-29 CZERWCA 2022 ROKU: http://ontario-nature-polish.blogspot.com/2022/11/grundy-lake-provincial-park-ontario.html

PARK SIX MILE LAKE, ONTARIO ORAZ WIZYTY W HISTORYCZNYCH

MIEJSCACH KANADYJSKICH. 16-23 SIERPNIA 2021 ROKU: http://ontario-nature-polish.blogspot.com/2022/01/park-six-mile-lake-ontario-oraz-wizyty.html

W PARKACH BON ECHO I DARLINGTON W ONTARIO, LIPIEC/SIERPIEŃ 2021 ROKU: http://ontario-nature-polish.blogspot.com/2021/12/w-parkach-bon-echo-i-darlington-w.html

BIWAKOWANIE W PROWINCJONALNYCH PARKACH W ONTARIO: DARLINGTON, SILENT LAKE, ARROWHEAD I SIX MILE LAKE PROVINCIAL PARKS. SIERPIEŃ-PAŹDZIERNIK 2020 ROKU: http://ontario-nature-polish.blogspot.com/2021/12/biwakowanie-w-prowincjonalnych-parkach.html

PŁYWANIE NA KANU PO RZECE FRENCH RIVER W ONTARIO, LIPIEC/SIERPIEŃ 2020 ROKU: http://ontario-nature-polish.blogspot.com/2020/08/pywanie-na-kanu-po-rzece-french-river-w.html

HOTEL CARISOL LOS CORALES AND SANTIAGO DE CUBA, 8-22 STYCZNIA 2020 ROKU: http://ontario-nature-polish.blogspot.com/2020/08/hotel-carisol-los-corales-and-santiago.html

MASSASAUGA PROVINCIAL PARK, ONTARIO—CZERWIEC/LIPCIEC 2019 ROKU: http://ontario-nature-polish.blogspot.com/2020/08/massasauga-provincial-park.html 

MICHIGAN, INDIANA AND ILLINOIS, USA: BIWAKOWANIE W INDIANA DUNES NATIONAL PARK, WARREN DUNES STATE PARK I ORAZ WIZYTA W CHICAGO, MAJ / CZERWIEC, 2019: http://ontario-nature-polish.blogspot.com/2020/08/michigan-indiana-and-illinois-usa.html

VARADERO, KUBA: DWA TYGODNIE W HOTELU ROC BARLOVENTO, WYCIECZKI DO SANTA MARTA I MATANZAS, LISTOPAD 2018: http://ontario-nature-polish.blogspot.com/2020/08/varadero-kuba-dwa-tygodnie-w-hotelu-roc.html

FRENCH RIVER (RZEKA FRANCUSKA), ONTARIO: BIWAKOWANIE, PŁYWANIE NA KANU I EWAKUACJA Z POWODU POŻARU LASU. PARK GRUNDY LAKE I OPUSZCZONE BUDYNKI W STILL RIVER. LIPIEC 2018 ROKU: http://ontario-nature-polish.blogspot.com/2019/10/french-river-rzeka-francuska-ontario.html

DWA TYGODNIE W HOTELU CARISOL LOS CORALES NA KUBIE ORAZ WIZYTA W SANTIAGO DE CUBA—STYCZEŃ 2018 ROKU: http://ontario-nature-polish.blogspot.com/2019/10/dwa-tygodnie-w-hotelu-carisol-los.html

WYCIECZKA SAMOCHODOWO-KEMPINGOWA: MINNESOTA, WISCONSIN, MICHIGAN I ONTARIO, SIERPIEŃ/WRZESIEŃ 2017 ROKU: http://ontario-nature-polish.blogspot.com/2018/07/wycieczka-samochodowo-kempingowa.html

WYCIECZKA SAMOCHODOWO-KEPMPINGOWA: PARKI KILLBEAR, KILLARNEY I CHUTES ORAZ WYSPA PHILIP EDWARD ISLAND, ONTARIO, 7-27 WRZEŚNIA 2017 ROKU: http://ontario-nature-polish.blogspot.com/2018/08/wycieczka-samochodowo-kepmpngowa-parki.html

DWUNASTY WYJAZD NA KUBĘ I DRUGI DO HOTELU COLONIAL NA CAYO COCO ORAZ ZWIEDZANIE MIASTA CIEGO DE AVILA, OD 12 DO 26 STYCZNIA 2017 ROKU: http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2017/08/dwunasty-wyjazd-na-kube-i-drugi-do.html

THE MASSASAUGA PROVINCIAL PARK, ONTARIO.  25 WRZEŚNIA—05 PAŹDZIERNIKA 2016 ROKU: http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2017/08/the-massasauga-provincial-park-ontario.html

HALIBURTON HIGHLANDS, ONTARIO. NA JEZIORZE HERB LAKE, OD 21 SIERPNIA DO 1 WRZEŚNIA 2016 ROKU: http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2017/08/haliburton-highlands-ontario-na.html

PARK MASSASAGA W ONTARIO—DWANAŚCIE DNI NA BIWAKU, 26 CZERWCA-09 LIPCA 2016 ROKU: http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2016/10/park-massasaga-w-ontariodwanascie-dni.html

BIWAKOWANIE W PARKU LONG POINT PROVINCIAL PARK W ONTARIO—15-20 MAJA 2015 ROKU: http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2016/10/biwakowanie-w-parku-long-point.html

PLAYA ANCON, KUBA—TYDZIEŃ W HOTELU ANCON I W MIEŚCIE TRINIDAD, 10-18 STYCZNIA 2016 ROKU: http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2016/10/playa-ancon-kubatydzien-w-hotelu-ancon.html

CAYO COCO, CUBA—DWA TYGODNIE W HOTELU COLONIAL I TRZY DNI W MIEŚCIE MORÓN, 09-23 LISTOPADA 2015 ROKU: http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2016/10/cayo-coco-cubatwo-weeks-at-hotel.html

Biwakowanie z niedźwiedziami i pływanie na kanu na rzece French River w Ontario, 27 czerwca-3 sierpnia 2015 roku: http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2015/12/biwakowanie-z-niedzwiedziami-i-pywanie.html

Biwakowanie i pływanie na kanu na wyspie Franklin Island, Ontario, czerwiec 2015 roku: http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2015/12/biwakowanie-i-pywanie-na-kanu-na-wyspie.html

Biwakowanie w Parku Long Point Provincial Park w Ontario oraz wycieczki samochodowo-rowerowe do pobliskich okolic, 18-23 maja 2015 roku: http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2015/12/biwakowanie-w-parku-long-point.html

Tydzień w Hotelu Club Amigo w Guardalavaca, Kuba oraz wycieczka do Banes—styczeń 2015 roku: http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2015/12/tydzien-w-hotelu-club-amigo-w.html

Dwa tygodnie w Santa Lucia na Kubie: Hotel Caracol, wycieczka do wioski La Boc oraz trzy dni w mieście Camagüey-październik/listopad 2014 roku: http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2015/12/dwa-tygodnie-w-santa-lucia-na-kubie.html 

 

W parku the Massasauga Provincial Park w Ontario: biwakowanie i spotkanie z grzechotnikiem, wrzesień 2015 roku: http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2015/11/the-massasauga-provincial-park-ontario.html

Temagami, Ontario: Biwakowanie w Parku Finlayson Point Provincial Park i Pływanie na Kanu na Jeziorze Lady Evelyn Lake-Sierpień 2014 r: http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2015/11/temagami-ontario-biwakowanie-w-parku.html

Biwakowanie na Przepięknej Rzece Koło Bayfield Inlet, Ontario, Blicko Przejścia dla Niedźwiedzi-Lipiec/Sierpień 2014 r: http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2015/11/biwakowanie-na-przepieknej-rzece-koo.html

Biwakowanie i Pływanie na Kanu Dookoła Wyspy Franklin Island w Ontario, 13-19 lipca 2014 r: http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2015/11/biwakowanie-i-pywanie-na-kanu-dookoa.html

Killarney, Ontario—Biwakowanie i Pływanie na Kanu na Jeziorach Carlyle i Terry Lake, 26 Czerwiec-03 Lipiec 2014 r: http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2015/10/killarney-ontariobiwakowanie-i-pywanie.html

 Port Burwell, Ontario, Maj 2014 r:http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2015/10/port-burwell-ontario-maj-2014-r.html

Cayo Largo, Kuba—Tydzień w Hotelu Pelicano, Styczeń 2014 r: http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2015/10/cayo-largo-kubatydzien-w-hotelu.html

Camagüey, Cuba: W Hotelu Club Amigo Caracol w Santa Lucia, Wioski Tararaco i La Boca oraz Wycieczka do Miasta Camagüey, 22 listopada-06 grudnia 2013 r: http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2014/09/camaguey-cuba-w-hotelu-club-amigo.html

W OŚRODKU WHITE PINE SHORES I BIWAKOWANIE W LESIE HALIBURNOT FOREST W ONTARIO, PAŹDZIERNIK 2013 ROKU: http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2014/08/w-osrodku-white-pine-shores-i.html

NA KANU W PARKU RESTOULE PROVINCIAL PARK W ONTARIO WE WRZEŚNIU 2013 ROKU: http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2014/08/na-kanu-w-parku-restoule-provincial.html

NA KANU W PARKU CHARLESTON LAKE ORAZ ‘POD MOSTEM’ W PARKU IVY LEA, WRZESIEŃ 2013 r: http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2014/08/na-kanu-w-parku-charleston-lake-i-parku.html

RZEKA FRANCUSKA (FRENCH RIVER)—NA KANU NA ZATOCE WOLSELEY BAY I BIWAKOWANIE NA WYSPIE BUMERANGU, SIERPIEŃ 2013 ROKU: http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2014/07/rzeka-francuska-french-riverna-kanu-na.html

Park Massasauga, Ontario, Kanada. Pływanie na Kanu i Biwakowane na Zatoce Blacktone Harbour i Wyspie Wreck Island, Sierpień 2013: http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2014/07/park-massasauga-ontario-kanada-sierpien.html

Wycieczka do Parków Prowincjonalnych Chutes, Matinenda, Missisagi i Oastler Lake oraz Pobyt na Wyspie Manitoulin Island, Ontario, 15-25 lipca 2013 r:  http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2014/01/wycieczka-do-parkow-prowincjonalnych.html

Park Killarney, Ontario--Carlyle Lake.  25 Czerwiec-2 Lipiec 2013 roku:  http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2013/12/park-killarney-ontario-jezioro-carlyle.html

Park Algonquin, Ontario—Bartlett Lake, Maj 2013 Roku. Pokonani Przez Czarną Muchę (Meszki)!: http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2013/10/park-algonquin-ontariobartlett-lake-maj.html

Tydzień w Guardalavaca, Kuba, Styczeń 2013 r:  http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2013/09/tydzien-w-guardalavaca-kuba-4-14.html

Na Kanu na Zatoce Georgian Bay, Kolo Wyspy Philip Edward Island w Ontario-Sierpien 2012 r:  http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2012/08/na-kanu-na-zatoce-georgian-bay-kolo.html

Na Kanu po Rzece Key River i Zatoce Georgian Bay w Ontario--Sierpień 2012 r:  http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2012/08/na-kanu-po-rzece-key-river-i-zatoce.html

Pływanie na Kanu na Jeziorach Anima Nipissing Lake oraz Lake Temagami, Biwakowanie w Parku Finlayson Point, Ontario—Lipiec 2012 roku:  http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2012/07/pywanie-na-kanu-na-jeziorach-anima.html

Pływanie na Kanu w Parku Kawartha Highlands i Biwakowanie w Parku Silent Lake, Ontario—Czerwiec 2012 roku: http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2012/07/pywanie-na-kanu-w-parku-kawartha.html

Cienfuegos, Cuba, Styczeń 2012 roku:  http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2012/02/cienfuegos-cuba.html

W parkach Bon Echo i Algonquin; Obserwatorium Radiowe, Spotkanie z Niedźwiedziem. Ontario--04-11 Październik 2011 roku:  http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2011/10/w-parkach-bon-echo-i-algonquin-ontario.html

Restoule Provincial Park, Ontario, 15-21 Wrzesień 2011 roku:  http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2011/09/restoule-provincial-park-on.html

Emily Provincial Park, Ontario, 4-10 Wrzesień 2011 roku:  http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2011/09/emily-provincial-park-on.html

Na Kanu po Rzece French River (zatoka Wolseley Bay) oraz w Parku Killarney, Ontario, 21-29 Sierpień 2011 roku:  http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2011/08/wosley-bay-and-killarney.html

Na Kanu na wyspie Philip Edward Island i Fox Islands, Ontario, Lipiec-Sierpień 2011 roku:  http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2011/08/philip-edward-island-and-foxes.html

Na Kanu w Parku Massasauga, Ontario, 15-22 Lipiec 2011 roku:  http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2011/07/massasauga-on-2011.html

Tydzień na Kanu na Rzece Francuskiej (French River), Ontario, na Południe od Jeziora Nipissing, 3-8 Lipiec 2011 roku:  http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2011/07/french-river-dokis-2011.html

Six Mile Lake Park, Czerwiec 2011 roku:  http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2011/07/six-mile-lake-park-2011.html

Na Kanu w Killarney Provincial Park, Ontario, Canada, 12-16 Sierpień 2009 roku:  http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2011/07/na-kanu-w-killarney-provincial-park.html

Santiago de Cuba, Resort Carisol/Corales i Baconao, 31 Październik-7 Listopad 2010 roku:  http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2010/12/in-polish-pywanie-na-kanu-w-massasauga.html

Dziewięć Dni na Kanu Dookoła Wyspy Philip Edward Island na Zatoce Georgian Bay w Ontario, 11-20 Sierpień 2010 roku:  http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2010/08/in-polish-dziewiec-dni-na-kanu-dookoa.html

Na Kanu na Rzece Pickerel River, Lipiec-Sierpień 2010 roku:  http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2010/08/pickerel-river-canoeing-july-august.html

Wycieczka na Kanu po French River, Ontario Koło Wyspy Okikendawt Island (Rezerwat Indiański Dokis), 14-22 Lipiec 2010 roku:  http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2010/08/french-river-ontario-dokis-july-2010.html

Wycieczka na Kanu w Parku Massasauga w Ontario, 30 Czerwiec-8 Lipiec 2010 roku:  http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2010/08/massasauga-provincial-park-june-july.html

Tydzień na Rzece Pickerel River, Wrzesień 2009 roku:  http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2010/08/pickerel-river-september-2009.html

Pływanie na Kanu w Massasauga Park. Biwakowanie na Wyspie Rozbitków Wraz z Czarnym Niedźwiadkiem, 07-14/07/2009 oraz 25-28/09/2009:  http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2010/07/canoeing-in-massasauga-park-and-sharing.html

Weekend w Parku Bon Echo w Ontario, Kanada, Sierpień-Wrzesień 2007 roku:  http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2010/06/in-polish-weekend-in-bon-echo-park.html

Trzy Dni na Kanu w Parku Algonquin, Ontario, Kanada—Wrzesień/Październik 2007 roku:  http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2010/06/in-polish-algonquin-park-canoeing.html

Wyprawa na Kanu na Rzece Francuskiej w Ontario, Kanada, Wrzesień 4-9, 2008 roku:  http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2010/06/in-polish-french-river-canoeing.html

Na Kanu na Rzece French River, Sierpień 19-22 2008 roku:  http://ontario-nature-polish.blogspot.ca/2010/04/french-river-canoeing-trip-august-19-22.htm

GRUNDY LAKE PROVINCIAL PARK, ONTARIO: CZARNY NIEDŹWIADEK ZJADŁ MOJE ŚNIADANIE! 27-30 CZERWCA 2022 ROKU.

Blog in English: http://ontario-nature.blogspot.com/2022/11/grundy-lake-provincial-park-ontario.html

Zawsze wydawało mi się, że ten napis mówił: "You are in BEER country"!

Niedźwiadek odwiedził stół na biwaku naszej sąsiadki

W końcu czerwca 2022 roku pojechałem z 2 kolegami na parę dni pod namiot do parku Grundy Lake Provincial Park, 330 km na północ od Toronto. W ciągu ostatnich 25 lat wielokrotnie nocowałem w tym parku, m. in. przed i po wyprawach na kanu na Rzece Francuskiej. Posiada on kilka jezior, setki miejsc kempingowych, a vis-a-vis wjazdu znajduje się sklep i wypożyczalnia kanu („Grundy Lake Supply Post”)—w lipcu 2010 roku w tym sklepie kupiliśmy nasze kanu! Nota bene, ów obiekt kilka lat temu przeniósł się o kilometr na wschód, bo przez miejsce, gdzie się kiedyś znajdował, niedługo przebiegać będzie nowa autostrada nr 400, która zastąpi istniejącą dwupasmową drogę nr 69. Zresztą już w pewnych miejscach ją zastąpiła, m. in. koło mojej ulubionej restauracji „The Hungry Bear” (Głodny Niedźwiadek), znajdującej się na północ od rzeki French River. Niestety w ten sposób dojazd do znajdujących się przydrożnych biznesów—restauracji, sklepów, moteli czy przystani—jest obecnie bardziej ograniczony i skomplikowany, trzeba skręcić w odpowiedni zjazd z autostrady i dojechać drugorzędną drogą do celu—gdy taki zjazd się przegapi, to następny może znajdować się kilka lub nawet i kilkanaście kilometrów dalej i pewnie sporo ludzi zrezygnuje z odwiedzenia przydrożnych atrakcji.

Niedźwiadek przeszedł przez nasze miejsce biwakowe, kilka metrów ode mnie, i udał się ponownie na sąsiadujący biwak

Ale wracając do parku—nasze miejsce nr 318 okazało się całkiem prywatne, tym bardziej, że dwa miejsca obok były wolne. Jednakże największą atrakcją okazała się wizyta czarnego niedźwiadka—o niedźwiedziach buszujących w parku nas już ostrzeżono w biurze parku. I rzeczywiście niepotrzebna było długo czekać—już pierwszego dnia niedźwiadek odwiedził miejsce biwakowe naprzeciw naszego, stanął na dwu łapach na ławie i rozejrzał się po stole, ale nic nie znalazł i szybko zniknął w lesie. Drugiego dnia, gdy siedzieliśmy na naszym miejscu pochłonięci rozmową, nagle mój kolega spokojnie powiedział, że za mną jest niedźwiadek—przeszedł on kilka metrów ode mnie i udał się ponownie na sąsiednie miejsce. Ale najbardziej pamiętne spotkanie miało miejsce następnego dnia.

Właśnie zacząłem się delektować aromatyczną kawą, gdy pojawił się niedźwiadek
 i obszedł mój namiot

Rzecz jasna, w nocy wszystko, co jadalne, jest zamknięte w samochodzie, niemniej jednak nie oznacza to, że jest w stu procentach zabezpieczone przed niedźwiedziami: kilka lat temu w parku Killbear Provincial Park, jeden niewinnie wyglądający misio nauczył się włamywać do samochodów, wypychając swoim zadkiem okna! W ten sposób obrobił 27 samochodów. Cóż, park musiał coś z nim zrobić... i obecnie można wypchanego niedźwiadka oglądać w parkowym muzeum...

Niedźwiadek chwycił zębami całą reklamówkę z jedzeniem i umknął do lasu

Rano wyciągnąłem z samochodu jedzenie na śniadanie i rozłożyłem go na stole, jak też zaparzyłem kawę. Dookoła panowała cisza—akurat moi koledzy pojechali kupić drzewo i lód, jak też nie było żadnych biwakowiczów na pobliskich miejscach. Usiadłem przy stole i gdy właśnie zacząłem się delektować aromatyczną kawą, pojawił się niedźwiadek. Najpierw obszedł mój namiot (na szczęście do niego nie wszedł-obawiam się, że NIE użyłby drzwi, które zresztą były zamknięte!), potem doszedł do stołu przy którym siedziałem i na którym znajdowało się moje śniadanie—i kompletnie nie zważając na moją obecność, zaczął je spożywać. Nic nie pomogło, że na niego krzyczałem, waliłem głośno kijem w stół i w karoserię samochodu i że w końcu kilka razy zatrąbiłem—niedźwiadek z zaciekawieniem zerknął na mnie i beztrosko kontynuował posiłek. Po minucie chwycił zębami całą reklamówkę z jedzeniem i umknął do lasu—na szczęście torbę upuścił—udało mi się ją szybko odzyskać i schować do samochodu. Po 10 sekundach pojawił się ponownie i znowu dobrał się do mojego śniadania (nie miałem go czasu schować). To było wprost surrealistyczne—praktycznie stałem od niedźwiadka 2 metry, krzyczałem na niego, waliłem czym się dało o stół, ba—praktycznie go trącałem długim kijem—a on nic sobie z tego nie robił. Miałem przy sobie sprej na niedźwiedzie, ale ani razu nie przejawił jakichkolwiek agresywnych zamiarów. Wreszcie chwycił duże opakowanie płatków śniadaniowych i odszedł parę metrów do lasu, gdzie przez kilka minut je konsumował, aż wreszcie oddalił się w kierunku innych miejsc biwakowych.

To było wprost surrealistyczne—praktycznie stałem od niedźwiadka 2 metry,
krzyczałem na niego, waliłem czym się dało o stół, ba—praktycznie go trącałem
 długim kijem—a on nic sobie z tego nie robił

Podczas gdy mi obecność tego stworzonka specjalnie nie przeszkadzała—był to typowy „campground bear”, niedźwiadek biwakowy, który po prostu nauczył się kraść jedzenie biwakującym w parku turystom i był kompletnie niegroźny dla ludzi—mój kolega nie czuł się zbyt komfortowo, szczególnie w nocy w namiocie. Ostatniego dnia pobytu obudziłem się o godzinie 10 rano i zdziwiłem się, że nie było ani jego namiotu, ani samochodu—musiał z rana odjechać do Toronto. Tym bardziej było to zagadkowe, bo zazwyczaj chodził spać bardzo późno (lub raczej wcześnie nad ranem) i budził się często po południu. Okazało się, że o szóstej rano usłyszał podejrzany hałas—gdy wyjrzał, ujrzał „naszego” niedźwiadka, buszującego na biwaku. Gdy tylko miś się oddalił, rekordowo szybko spakował namiot, wsiadł w samochód i pojechał do Toronto!

Udało mi się zrobić krótkie wideo, które pokazuje niedźwiadka na sąsiednim miejscu i na naszym miejscu.

Oczywiście, wizyt niedźwiedzi na miejscach biwakowych w Kanadzie miałem bardzo dużo—kiedyś biwakowaliśmy na dużej wyspie i 4 niedźwiadki myszkowały po naszym biwaku, a jeden z nich potrafił przez kilka godzin krążyć w pobliżu. Jednak dość łatwo można było go odstraszyć i tak długo, jak byliśmy na naszym miejscu, trzymał się z dala od naszych rzeczy, cierpliwie czekając, jak opuścimy to miejsce (i rzeczywiście, narobił trochę rozgardiaszu, ale to oddzielna historia). Dopiero w tym parku po raz pierwszy spotkałem się z tak aroganckim niedźwiadkiem, którego za nic nie można było odpędzić! Najprawdopodobniej park postara go się złapać w pułapkę i wywieść ponad 100 km na bardziej bezludne tereny. Zdarzało się jednak, że takie wyeksmitowane niedźwiadki potrafiły powrócić i po kilku wywózkach musiały być zastrzelone.

Niedźwiadek czuł się w parku jak u siebie w domu!

Blog in English: http://ontario-nature.blogspot.com/2022/11/grundy-lake-provincial-park-ontario.html